حس می‌کنم زمین و زمان گریه می‌کند            با گـریه‌ات تـمام جهـان گریه می‌کند

حَیَّ علی الحسین، جهان عازم غم است            هفت آسمان به وقت اذان گریه می‌کند

هرچند غائبی، همه در محضر توأیم            با تو تـمـام هـسـتـی‌مان گریه می‌کند

خشکش زده‌ست از غم لب‌های جد تو            آب فـرات بی‌جـریـان گـریـه می‌کـند

انـگـار خـون تـازه‌تـری بـعـد سال‌ها            از زخم جای تیر و سنان گریه می‌کند

ای موج! بی‌قرارِ که هستی؟ گمان کنم            زینب هنوز هم نگـران گـریه می‌کند